Święta Bożego Narodzenia są magiczne, pełne wspomnień z dzieciństwa, pachną jedliną i pierniczkami, migocą świecami i kolorowymi światełkami, błyszczą bombkami i choinkowymi łańcuchami. Wyrywają nas z zimnej, ciemnej grudniowej rzeczywistości i wprowadzają w zaczarowany świat dziecinnych marzeń i nadziei. Czy tak jest rzeczywiście?... Na pewno wszyscy marzymy o takim świątecznym nastroju, o pięknych chwilach spędzonych beztrosko w gronie rodziny i przyjaciół. Nie zawsze się nam to udaje. Jakże często myślimy o nadchodzących świętach z niechęcią: "znowu tyle rzeczy do przygotowania, tyle sprzątania, tyle zakupów, łamania sobie głowy nad wyborem i zakupem prezentów, latania po zatłoczonych sklepach, gotowania, pieczenia". Lista spraw do załatwienia wydłuża się niemal w nieskończoność i ogarnia nas panika, jak się nam uda wcisnąć te dodatkowe czynności w naszą już i tak, tak bardzo zabieganą codzienność. Nie dajmy się! Nie pozwólmy, aby te przedświąteczne paniki obdarły nas ze świątecznych radości, z magii świąt! Czy to jest możliwe i czy jesteśmy w stanie tak to wszystko poukładać, żeby zastąpić panikę niekończącej się listy obowiązków do spełnienia radością z nadchodzących świąt? Tak, to jest możliwe, ale tylko wtedy, kiedy, całkiem nie marzycielsko i nie magicznie zaplanujemy sobie przedświąteczny czas. Tu przychodzi nam z pomocą czas adwentu - z definicji czas oczekiwania na wielkie wydarzenie, na przyjście Pana przynoszące kres ziemskich trosk, wybawienie. A w naszym, dzisiejszym codziennym zabieganym życiu niech się stanie powolnym przygotowywaniem naszego domu, naszego otoczenia, ale i nas samych i naszych bliskich, do przepięknego, magicznego czasu świąt. Tradycja Adwentu sięga IV wieku, jest tak stara, jak tradycja obchodzenia świąt Bożego Narodzenia. Okres ten był bardzo bogaty w ludowe obyczaje wypełniające wierzącym oczekiwanie na narodzenie Jezusa Chrystusa. Obyczaje te wydają się zanikać, jedynie kalendarze adwentowe - płaskie pudełka z okienkami, za którymi kryją się czekoladki przypominają o czekaniu, ale chyba tylko małe dzieciaki otwierając kartonikowe okienka liczą dni do Gwiazdki i czekają na nią z niecierpliwością. A przecież wszyscy możemy ten okres czekania celebrować, wypełnić radością, rodzinnymi spotkaniami; chociaż na krótki, po kolacyjny czas zapalić adwentową świeczkę, poczytać głośno historię biblijną miłe opowiadanie, albo pełen nastroju wiersz, posłuchać muzyki. 

Ważna jest ta krótka chwila, kiedy wszyscy siądziemy na moment razem, i zanim znów rozbiegniemy się do swoich zajęć, spędzimy moment na spokojnej rozmowie, oddamy się marzeniom, wspomnieniom, czy, po prostu, oddamy się chwili. 

Dobrze jest znaleźć trochę czasu w zabieganym dniu na chwilkę refleksji przy świetle świec adwentowego wieńca

Te króciutkie momenty spokojnej refleksji pomogą nam wczuć się w atmosferę zbliżających się świat i powolutku zaplanować, krok po kroku, co chcemy zrobić, w jakiej kolejności, jak chcemy spędzić świąteczny czas i co z niego jest dla nas najważniejsze. I zacznie nam się wszystko spokojnie w głowie układać: kiedy zawiesić światełka, uprać firanki, a kiedy upiec pasztet, kiedy ciasteczka, jakie ozdoby wybrać na upiększenie wnętrz, kiedy wstawić do domu choinkę, a kiedy ją przyozdobić, kiedy napisać świąteczne kartki czy wysłać świąteczne maile, może zaprosić dzieciaki na wspólne klejenie choinkowych łańcuchów, czy robienie z nimi domku z piernika.

Świąteczne przygotowania mogą się stać dobrą zabawą i źródłem radości

Adwent trwa 24 dni - jest wystarczająco długi, by, po troszku, każdego dnia zamienić czekające nas prace i obowiązki na pełne radosnego oczekiwania przedświąteczne przygotowania.
A potem, kiedy już nadejdą te oczekiwane święta, odkryjemy na nowo ich urok, magię i radość i staną się pięknym uwieńczeniem równie pięknego nastroju oczekiwania wypełnionego ciepłem i ufnością w dobroć świata, otoczenia, ludzi, losu, nas samych.

Niech więc te nadchodzące Święta Bożego Narodzenia będą najlepsze, najwspanialsze, zaczarowane, czego życzę Państwu z całego serca.
 

Jolanta Duniewicz 

Jolanta Duniewicz - architekt (Politechnika Warszawska). Współorganizatorka Montrealskiej Kawiarni Literackiej. Zainteresowana i pełna pasji dla wszystkiego, co ją otacza: od pracy zawodowej, kontaktów międzyludzkich, rozwoju osobistego, przez umiłowanie piękna (od natury do sztuki), aż po dom, ogród, odżywianie, zdrowie, diety, kuchnię, rozrywki, trendy.