Rok temu świat się zmienił, zaskoczył nas wszystkich, wymusił zmiany w naszym życiu i w naszych zachowaniach, zmienił nasze priorytety. Myślałam, że potrwa to kilka miesięcy i wrócimy do czasu sprzed pandemii. Ale tak się nie stało i zaczęła się Nowa Normalność. Trwa nadal a my próbujemy układać swoje sprawy w tej innej rzeczywistości. 

Przez ostatni rok miałam różne fazy "ogarnięcia" tego, co nam przyniosła pandemia. Fazę strachu, zaprzeczenia, dostosowania, oporu, testowania różnych rozwiązań dotyczących pracy i kontaktu z bliskimi, adaptacji do wymagań, dystansu do ciągłych zmian a przede wszystkim próby zachowania spokoju, zadbania o siebie, o swoje zdrowie, kondycję i zmianę nastawienia do tego, co mnie otacza. W końcu postanowiłam, że będę starała się nieść pozytywne emocje, dostrzegać to, co pomyślne, zauważać dobre rzeczy.

Ten ostatni czas wiele przewartościował. Pokazał nam jak ważna jest teraźniejszość, każda mijająca chwila.

Nie ma sensu tracić energii na to, co za nami i ciągle zamartwiać się co będzie. Dostrzeganie świata drobnych rzeczy i przyjemności, szukania pozytywności,  przyjrzenia się swoim myślom i emocjom, doświadczania świata wszystkimi pięcioma zmysłami daje szansę na "swoją" nową normalność i inną jakość życia. A właśnie o jakość tu chodzi. 

Dobra kawa czy filiżanka herbaty, upieczone własnoręcznie ciasto, telefoniczna rozmowa z bliskimi, szczery uśmiech, włączenie swojej ulubionej muzyki, świeże kwiaty w wazonie, obejrzenie dobrego filmu, zrobienie codziennej gimnastyki, przeczytanie wartościowej książki, uczenie się nowych kompetencji online (jak dobrze, że mamy Internet!), kontakt z "wirtualnymi" znajomymi, zadbanie o swoje ciało (np. domowe SPA). Takie małe rzeczy sprawiają mi radość, doceniam, że je mam, nauczyłam się skupiać na tej nowej codzienności. To, co kiedyś było rutyną a niektóre czynności wykonywane automatycznie, teraz już umiem docenić, zatrzymać, zachwycić się. 

Nie wiem czy to dzięki mojej dojrzałości czy też dzięki tej "nowej normalności", zaczęłam zauważać obecną chwilę, to, co tu i teraz. To przyjemne uczucie, pozwala na spokój i większą świadomość.

Gdybym miała wskazać czego nauczył mnie czas od ubiegłorocznej wiosny do tej nadchodzącej, to właśnie większej świadomości w odbieraniu świata, zrozumienia na czym polega nasza podświadomość. Polecam książkę "Paradoks Szympansa" (o tym jak zarządzać swoim umysłem).  W ogóle problematyka działania naszego umysłu stała się dla mnie tematem, który zaczęłam zgłębiać i powoli rozumieć wiele swoich zachowań i emocji. 

"Tryb naszego działania jest w dużej mierze zdeterminowany przez podświadomość. Czynności, które się powtarza, są w niej zapisywane i z łatwością można je odtworzyć. Nie musimy za każdym razem uczyć się od nowa jazdy na rowerze czy wiązania butów. Podświadomość działa automatycznie - w dużej mierze nie zdajemy sobie sprawy z tego, co aktualnie robimy, pędzimy na oślep do jakiegoś celu, a życie ucieka nam między palcami. Gdy włączamy świadomość, możemy weryfikować swoje zachowania i nawyki. Nie biegniemy jak szaleni, sprawdzamy czy cel mamy właściwy, mamy radość z tego co spotykamy po drodze." Tego właśnie się uczę.

Zauważyłam, że coraz więcej osób interesuje się działaniem umysłu, energią, prawem przyciągania, zmianą myślenia. Wystarczy znaleźć grupy w przestrzeni internetowej, gdzie można uczyć się medytacji. Mają ogromną popularność. Uczymy się tego, co już było znane od lat, ale do tej pory nie tak powszechne. Następuje zmiana w postrzeganiu tej umiejętności i docenieniu siły naszego myślenia.

Pozytywne myśli przyciągają pozytywne zdarzenia. Nasze ciało inaczej reaguje, samopoczucie się poprawia. Wiem, że to działa - sprawdziłam na sobie. Jest taka prawidłowość, że złe emocje łatwiej się upowszechniają i "zarażają" innych. Więcej trudu zajmuje umiejętność wybierania dobrych wiadomości i przestawienie swojego pozytywnego myślenia.

"Nasze myśli kreują naszą rzeczywistość. To my jesteśmy odpowiedzialni za swoje życie oraz swoje myśli i emocje. Zamiast skupiać się na negatywach i brakach, skupiajmy się na tym, czego pragniemy." /Albert Einstein/ 

Nie możemy zmienić przeszłości ani zaczarować przyszłości w 100% tak jakbyśmy sobie tego życzyli. Możemy jednak zmieniać sposób odczuwania w chwili bieżącej.

 I to jest sposób, żeby wyjść z trudnego czasu z nowym nastawieniem do życia, z umiejętnościami bycia tu i teraz. "Chwycić chwilę za grzywkę" (określenie zaczerpnięte z książki "Bieguni" Olgi Tokarczuk) - zachwycić się życiem po prostu, czego sobie i wszystkim Czytelnikom PANORAMY życzę z całego serca. 

Za chwilę przywitamy najpiękniejszą porę roku, a wiosną jest Dzień Kobiet,  mam więc oddzielne życzenia dla Czytelniczek PANORAMY. Każdej z Was Szanowne Panie życzę, byście zawsze były wrażliwe niczym wiosna, ciepłe jak lato, barwne niczym jesień i szlachetne jak zima. Kobieta na każdą porę roku!
 

Elżbieta Stan

Elżbieta Stan - filolog, bizneswoman.