1. *** 
pójdź ze mną w pole
kiedy słońce
po czerwonej nitce 
umyka na ziemię

złapiemy je -
będziemy kąpać swe marzenia
w słonecznej krwi
a potem
rozwiesimy na ścianie lasu
by schły
aż do rana

2. *** 
Nim zdążyłeś powiedzieć
tak - 
słowo odwróciło się 
w  k a t
nim zdążyłeś powiedzieć
kocham -
oczy wypowiedziały
nienawidzę!
nim pogardę uwolniłeś
z uwięzi -
czarowałeś blaskiem
nadziei złudzeń
chciałeś... 
lecz 
na zawsze porwał cię
twój własny przelotny
wiatr

3. ***
A ja chciałam 
głupia - 
do walca cię zaprosić
czy może 
zatańczyć 
t w o j e g o  walca
na szarość
na niepewność
na wszystko
a ja śniłam 
naiwna naszą
wspólną przyszłość
1
o Bogu
myślałam
o chlebie

Zgubiłam 
tylko
rzeczywistość

4. *** 
Poszedłeś w góry
swoje życie śledzić
po sprawiedliwość
i porządek myśli
których -
sam mówiłeś
nie ma

Suchą Doliną 
w koślawych butach
szła za tobą
moja miłość 
bezsensowna
zrzuciłeś ją w przepaść?
 

5. ***
Na kołkach w płocie 
z babiego lata utkam ci sweter 
wplotę weń słońce tamtego lata
wszystkie jesieni naszej czerwienie
nicią wierności poprzeplatam,
dodam nieco zieloności wiosny 
na tęsknoty budzenie
i wtedy dopiero wyprawię
Chciałam kiedyś zrobić taki sweter
lecz wcześniej kupiłeś 
bilet na latawiec

6. *** 
Milczeliśmy dla siebie
teraz boli to milczenie
wielki pająk pod sufitem
siedzi nieruchomo -
szczęście, co nijak podźwignąć

po cholerę mi ta pamięć
i te kredki dla twojej córki
i ten Walc Mendelsona
i twoje nie moje ramiona 
i ona żona
i mój mąż

a przecież -
milczeliśmy.
 

Anna Lenc-Rabiega

Anna Lenc-Rabiega - socjolog z wykształcenia, zawodowo związana z tematyką polskiej wsi i rolnictwa, uważna obserwatorka otaczającej rzeczywistości. Działaczka kultury. Kocha ludzi i przyrodę. Bywa poetką i pisarką. Wydała arkusz poetycki „Odnaleźć Rzeczywistość” i tomik wierszy „Donikąd”. Publikowała swoją twórczość w wielu polskich pismach. (Warszawa)