Po wielu dyskusjach, niezliczonych argumentach za- i przeciw- decyzja została podjęta: piękne, rozległe, wspaniałe mieszkanie na montrealskiej Nuns' Island (Wyspie Sióstr) z cudownym widokiem na rzekę Świętego Wawrzyńca zostanie sprzedane, a właściciele przeprowadzą się na drugi koniec Kanady, do Victorii na wyspie Vancouver, w prowincji Kolumbia Brytyjska.

Znalezienie tam nowego domu okazało się być niezbyt łatwym zadaniem. Nie było łatwo znaleźć miejsce, które wydawałoby się, choć w części akceptowalne, po przepięknym montrealskim mieszkaniu. Nie byli w stanie zaakceptować żadnego z oglądanych, nawet nad brzegiem morza mieszkań, a domy były albo za małe, albo za stare, albo nie w takim stylu do jakiego przywykli. Byli już bliscy rezygnacji, gdy trafili prawie na końcu poszukiwań na dom, który od pierwszego wejrzenia wydał się być tym właściwym. I chociaż wiedzieli, że czekają ich rozmaite przebudowy, naprawy i zmiany, wrócili do Montrealu utwierdzeni w przekonaniu, że podjęli słuszną decyzję i tam, daleko, znajdą swoje nowe miejsce do życia, swój prawdziwy nowy dom. 

Zbudowany na zboczu zbiegającym do drogi budynek nawiązuje swym charakterem do nowoczesnej architektury z pierwszej połowy XX wieku i cechuje go wyeksponowanie i harmonijne połączenie stalowych elementów konstrukcyjnych z naturalnymi materiałami: kamieniem i drewnem; prostota bryły budynku, płaskie dachy pełne ogromnych świetlików i przeszklone ściany. Elementy ogrodowe - pergole, trejaże, murki i schody a także budynki towarzyszące - studio artystyczne i garaż są utrzymane w stylu głównego budynku.

Po długotrwałych pracach renowacyjnych i, jak to zwykle bywa przy remontach starszych domów, nieoczekiwanych dodatkowych pracach niezbędnych do doprowadzenia struktury, systemu wodno–kanalizacyjnego do porządku, wymiany okien, izolacji, podłóg, kuchni, łazienek, dom został doprowadzony do stanu idealnego i pokochany przez właścicieli bardziej niż jakiekolwiek z dotychczasowych miejsc zamieszkania.

Wnętrza domu konsekwentnie naśladują zewnętrzny styl domu. Stalowe słupy i belki podtrzymują sufity a wielkie przeszklone partie ścian umożliwiają "wejście" ogrodu do salonu, jadalni czy innych pomieszczeń, dzięki czemu zaciera się granica pomiędzy tym, co w środku i tym, co na zewnątrz i daje złudzenie nieprzerwanego przebywania w naturze.

Dom, oddalony od śródmieścia Victoria o kilka kilometrów, położony jest na zboczu zalesionego wzgórza, z dala od sąsiadujących posiadłości i otoczony dużym ogrodem, przypomina bardziej dom wiejski niż miejski. Właściciele traktują go bardziej jak luksusowy dom wakacyjny i urządzili go w stylu nawiązującym do jego architektury i czują się w nim, jakby przebywali na wiecznych wakacjach.

Rodzinne antyki i pamiątki jak stolik do korespondencji po mamie czy staroświecki zegar po dziadku wpisują się harmonijnie w nowoczesne wnętrza.

Lśniące białe gładkie kuchenne szafki z granitowymi blatami znakomicie się wpisują w nowoczesne wnętrze domu. Otwarta do salonu i jadalni kuchnia umożliwia prowadzenie konwersacji z domownikami i gośćmi nawet w czasie przygotowywania posiłków. 

Sypialnia państwa domu jest otwarta na ich łazienkę, a przeszklona ściana do prywatnego patio "wprowadza" ogród do sypialni.

Dekoracja łazienki podkreśla jej ogrodowy charakter, a prywatne patio umożliwia kąpiele społeczne osłonięte przed wzrokiem ciekawskich, chociaż dom i tak położony jest w znacznej odległości od sąsiadów, jedynie sarny przechadzające się w nim każdego ranka mogą podglądać leżakujących mieszkańców.

Domowe biuro pana domu i wzniesiona w ogrodzie, zalana światłem pracownia pani domu stwarzają wspaniałe, niemal wypoczynkowe warunki do pracy twórczej.

Nawet wejście z miejsca parkingowego do dolnego poziomu domu jest urządzone w stylu pasującym do reszty wnętrz. Na dolnym poziomie znajduje się również obszerny pokój rodzinny - ściany zdobią malarskie dzieła pani domu. 

Elementy dekoracyjne uzupełniają wnętrza i podkreślają harmonię całości.

Piękno ogrodu i jego dekoracji są ilustracją gustu i zainteresowań mieszkańców zakochanych w naturze, podróżach i pięknie.

Jolanta Duniewicz 

Jolanta Duniewicz - architekt (Politechnika Warszawska). Współorganizatorka Montrealskiej Kawiarni Literackiej. Zainteresowana i pełna pasji dla wszystkiego, co ją otacza: od pracy zawodowej, kontaktów międzyludzkich, rozwoju osobistego, przez umiłowanie piękna (od natury do sztuki), aż po dom, ogród, odżywianie, zdrowie, diety, kuchnię, rozrywki, trendy.