Spośród wielu atrakcji kulturalnych z których słynie Montreal z pewnością na szczególne wyróżnienie zasługuje Festival International de Jazz de Montréal. Jego czterdzieste wydanie można było świętować w tym roku od 26 czerwca do 6 lipca. 

Jako miłośniczka muzyki, przyjeżdżając do Montrealu przed półtora rokiem, byłam podekscytowana faktem, że odtąd każdego lata będę miała okazję uczestniczyć w tym wydarzeniu. Taki był bowiem mój cel, postanowiłam, że co roku, postaram się wziąć udział przynajmniej w jednym koncercie w ramach FIdJM. Jak dotąd, słowa dotrzymuję. W zeszłym roku zachwycił mnie koncert mistrza gitary Al Di Meoli, mimo, że jego muzyka nie należy do popularnych, potrafił poderwać publiczność z miejsc, zabawa była naprawdę przednia. 

W poprzedniej edycji miałam także okazję uczestniczyć w koncercie trębacza Chrisa Botti, który uwodził publiczność grą na trąbce i charyzmą, miał niesamowitą łatwość nawiązywania kontaktu z słuchaczami. W czasie koncertu, m.in., wyszedł do publiczności i grał tuż za moimi plecami. Wrażenia niezapomniane. 

Tegoroczna 40. rocznica Festiwalu również obfitowała w szereg wydarzeń i koncertów jazzowych i około-jazzowych. Priorytetem dla organizatorów Festiwalu jest różnorodność, przekraczanie granic i jedność dzięki muzyce. W wydarzeniu mogą uczestniczyć wszyscy mieszkańcy miasta, nie tylko ci, którzy zapłacą za bilet, ponieważ, obok koncertów zadaszonych, płatnych, wiele jest tych, które mają miejsce w miasteczku festiwalowym znajdującym się na Place des Arts, a te są one otwarte dla szerokiej publiczności. 

Festiwal wpisany jest do księgi Guinessa jako największy jazzowy festiwal na świecie. Jak powiedział Jacques-André Dupont (dyrektor festiwalu) - od 1980 roku zagrano ponad 20,000 koncertów (źródło: https://www.montrealjazzfest.com/en-CA/Home/Article/58). Festiwal jest połączeniem tego, co dawne w tradycji muzycznej z muzyką przyszłości.  Co ciekawe i warte wspomnienia, to to, że w 10. edycji Festiwalu w 1989 roku, w koncertach i wydarzeniach około festiwalowych udział wzięło milion gości. A w roku 2004 liczba ta się podwoiła.

W bogatej festiwalowej historii  w Montrealu wystąpiły m.in. takie sławy jak: Ray Charles, Chick Corea, Dave Brubeck, Miles Davis, Pat Metheny, Cesaria Evora, Diana Krall, Leonard Cohen i wielu wielu innych. 

W tym roku również nie zabrakło znanych nazwisk i muzycznych wzruszeń. 

Z pożegnalnym koncertem wystąpiła legendarna kubańska wokalistka Omara Portuondo (którą podziwiać mogliśmy m.in. w filmie Wima Wendersa "Buena Vista Social Club"). Inne sławy tegorocznego festiwalu to m.in.: Charlotte Cardin, Melody Gardot, Peter Frampton czy funkowa grupa Morcheeba. 

Jedną z gwiazd była także Norah Jones, której muzyka jest szczególnie bliska mojemu sercu. Gdy, przed kilkoma miesiącami, dowiedziałam się, że zagra ona w tym roku w ramach Festival International de Jazz de Montréal, oczywiście czym prędzej postanowiłam nabyć bilet, a potem tylko czekać na lato i muzykę. Był to także prezent, który sama sobie sprawiłam, gdyż koncert Nory Jones, odbył się zaledwie dzień po moich urodzinach. No i nie zawiodłam się, "muzyka duszy" - to określenie przychodziło mi na myśl, gdy zasłuchana w anielski głos wokalistki delektowałam się chwilą. Piosenki, które dotąd słyszałam tylko w radiu i z płyt, na żywo wydawały się mi jeszcze bliższe, dotykalne, wzruszające. Marzyłam by ten koncert trwał jak najdłużej. 

Amerykańska wokalistka na muzycznej scenie świata pojawiła się w 2002 roku, kiedy to wydała płytę "Come Away with Me". Jest córką znanego hinduskiego muzyka - Ravi Shankara (był wirtuozem gry na sitarze). I tę muzykalność odziedziczoną w genach, można było usłyszeć w Montrealu,  nie dość że głos miała ciepły, kojący, piękny, to jeszcze wyglądała zjawiskowo. A do tego Norah Jones jest także multiinstrumentalistką. W kolejnych utworach mogliśmy podziwiać jej grę na fortepianie, gitarze elektrycznej i keyboardzie. Poza tym można było zauważyć, że jest skromna, niewiele mówiła między piosenkami, ale jej muzyka mówiła za nią i niosła publiczność, która żywo reagowała na kolejne, tak dobrze znane, melodie. Nie zabrakło bisów. A po zakończeniu koncertu artystka otrzymała, w pełni zasłużone, owacje na stojąco. 
 

Katarzyna Knieja 

Katarzyna Knieja - pedagog z wykształcenia, trochę "niedzisiejsza" miłośniczka kultury wszelakiej, podróżowania, natury i zwierząt. Ze swej pasji uczyniła zawód, na co dzień zajmuje się opieką nad czworonożnymi pupilami mieszkańców Montrealu i sprawianiem, by jej życie miało sens. Posiadaczka ubóstwianego psa o wdzięcznym imieniu Thor.