LECZENIE KANAŁOWE (15)
Odbudowa zęba
Po leczeniu kanałowym zęba
należy odbudować brakujące tkanki. Jeśli ząb jest mało zniszczony próchnicą,
posiada mocne szkliwo i zębinę można wykonać tylko zwykłe wypełnienie tzw.
plombę. Z reguły jednak ząb leczony kanałowo nie jest już tak wytrzymały
jak żywy ząb i jest bardziej podatny na złamania. Jeśli wykonując leczenie
kanałowe koniecznym było usunięcie zakażonych tkanek zęba, sprawia to że
ścianki komory jak i korzenia stają się cieńsze i bardziej kruche. Dentyści
mają do dyspozycji wiele metod odbudowy martwego zęba.
Mocno zniszczony ząb wymaga
najczęściej korony. Wykonanie korony na bardzo osłabionych ściankach zęba
jest zbyt ryzykowne. Dlatego wykonuje się najpierw wkład koronowo korzeniowy.
Jest to małe uzupełnienie protetyczne potocznie zwane sztyftem cementowane
na stałe w części korzenia i korony zęba, stąd jego nazwa. Część koronowa
wkładu stanowi podbudowę pod przyszłą koronę, część korzeniowa natomiast
pełni funkcję elementu retencyjnego, stabilizującego i utrzymującego końcowe
wypełnienie.
Istnieje wiele rodzajów wkładów
koronowo-korzeniowych. Mogą to być wkłady standartowe produkowane w kilku
rozmiarach i kształtach, oraz wkłady indywidualne, lane wykonywane dla
każdego pacjenta oddzielnie. Każdy z nich ma swoje wady i zalety.
Wkłady standartowe mogą być
wykonane z różnych stopów metali oraz włókna szklanego.
Powyżej zdjęcie wkładów z
włókna szklanego.
Zaletą wkładów standartowych
jest możliwość cementacji podczasjednej wizyty, co daje szybszą odbudowę
zęba pod koronę. Wadą natomiast jest jego mniejsza wytrzymałośc mechaniczna
oraz ograniczony wybór kształtów i rozmiarów. Wkłady standartowe są wskazane
gdy trzeba natychmiast odbudować zniszczony ząb oraz przy odbudowie zębów
o niepewnym leczeniu kanałowym gdy zachodzi możliwość usunięcia zęba w
przyszłości. W konsekwencji koszty leczenia będą niższe.
W przyszłym miesiącu opiszę
procedurę wykonywania wkładów standartowych i lanych indywidualnych.
|
.