DENTYSTYCZNE RELIKWIE (2)
W tym miesiącu opiszę inne
ciekawe relikwie dentystyczne.
Święta Apolonia od bólu zębów.
Jest ona patronką stomatologów
i do niej zwracają się osoby cierpiące na ból zębów i dziąseł. Żyła w III
wieku w Aleksandrii. Była diakonisą, czyli katolicką zakonnicą opiekującą
się dziećmi i chorymi.
Zmarła w okrutnych męczarniach
9 lutego 249 roku. Zginęła podczas prześladowań chrześcijan. Poganie zmiażdżyli
jej szczęki i powybijali wszystkie zęby. Następnie zapalili wielki stos
i zagrozili, że ją spalą, jeśli nie wyrzeknie się wiary. Apolonia po chwili
namysłu sama weszła do ognia. Jej męczeństwo zostało opisane w jednym z
listów świętego Dionizego Wielkiego. Kościół katolicki kanonizował Apolonię
w 249 roku i uznał za orędowniczkę od bólu zębów.
Większość relikwii św. Apolonii
to zęby lub odłamki zębów. Najpopularniejsze z nich znajdują się w Antwerpii,
Brukseli, Porto i Kolonii. Jednak nie są to jedyne miejsca, gdzie znajdują
się relikwiarze ze szczątkami świętej. Z pewnością trudno stwierdzić, które
z nich są prawdziwymi fragmentami zębów świętej, a które są falsyfikatami.
Św. Apolonia przez 133 lata
miała swoje miejsce na Ziemi. Żeglarze portugalscy nazwali jej imieniem
odkrytą w 1505 roku wyspę. W 1638 roku, po skolonizowaniu tego terytorium
przez Holendrów, wyspę przemianowano na Mauritius.
Poniżej zdjęcie relikwiarza
z zębem świętej z katedry w Poro w Portugalii.
Św. Apolonia w ikonografii
przedstawiana jest, jako młoda kobieta trzymająca w ręce kleszcze z wyrwanym
zębem.
Podczas jednego z kongresów
dentystycznych w Krakowie został zaprezentowany słynny obraz Andy Warhola
przedstawiający patronkę dentystów - zdjęcie niżej.
Męczeństwo Św. Apolonii przedstawiono
na obrazie w bocznym ołtarzu Kościoła Mariackiego w Krakowie. Jest to obraz
barokowy, prawdopodobnie pędzla Łukasza Orłowskiego, na którym do przywiązanej
do słupa dziewczyny zbliża się kat z kowalskimi cęgami, aby wyrywać zęby
i łamać szczęki.
Modlitwy do świętej wznosili
zarówno pacjenci jak i poprzednicy współczesnych dentystów. Johan Georg
Keissler w swoim pamiętniku z podróży opublikowanym w 1551 roku, wspomina,
że praktykujący w Turynie "rwacze zębów" każdy zabieg rozpoczynali od słów
"con adjucto di Santa Apolonia".
Przez wiele stuleci wierzono,
że osoby pragnące uzyskać opiekę świętej powinny zachować ścisły post w
dniu jej śmierci, czyli 9 lutego.
Cesarz Ferdynand III i jego
żona Maria ufundowali w kościele św. Augustyna w Wiedniu kaplicę świętej
Apolonii w podzięce za ustąpienie bólu zęba nękającego ich syna Leopolda.
Oprócz bogatego wystroju kaplicy cesarzowa złożyła w niej cenną relikwię
w postaci zęba świętej.
|
.