RÓŻNE SKŁADNIKI PAST DO ZĘBÓW
(7)
W tym miesiącu opiszę kilka
następnych słodzików.
Erytrytol ( E968)
podobnie do ksylitolu jest alkoholem, poliolem. Naturalnie występuje w
wielu owocach, algach i owocach morza. Na skalę przemysłową słodzik ten
otrzymuje się z kukurydzy, ale polscy biotechnolodzy ostatnio opracowali
nową technologię produkcji erytytolu z gliceryny, pochodnej ropy naftowej,
przy udziale specjalnie naświetlanych drożdży. Słodzik ten hamuje rozwój
bakterii próchnicotwórczych. Jako substancja obojętna jest dobrze tolerowany
przez układ trawienny. Bardzo dobry dla cukrzyków. Nie wykazano dotychczas
jego zdolności wywoływania nowotworów czy szkodliwości na płód. Nie wpływa
ujemnie na płodność czy reprodukcję. Prawdopodobnie jest to słodzik przyszłości.
Światowy koncern Coca Cola
przeprowadza badania nad zastąpieniem swoich słodzików erytrytolem. Warto
śledzić rozwój badań nad nim.
Sacharyna (E 954),
jest produktem syntetycznym, najczęściej spotykanym słodzikiem past do
zębów. Stosowana jest od bardzo dawna (1879) jako środek zastępujący cukier
przez cukrzyków. W latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia zabroniono
jej spożywania. Uważano że powoduje nowotwory. W związku z tym, że nie
udowodniono jej wpływu na wywoływanie raka, stosuje się ją powszechnie
w bardzo wielu produktach. Ma lekko gorzko-metaliczny smak, dlatego używa
się ją w kombinacji z innymi słodzikami. Istnieje przypuszczenie, że może
wywoływać pokrzywki, biegunki, egzemy czy bóle głowy. Wysusza błony śluzowe.
Przenika do płodu i nie powinna być stosowana przez kobiety ciężarne.
Taumatyna (E 957)
jest słodzikiem pochodzenia naturalnego. Jest to jedyne białko o słodkim
smaku. Otrzymuje sie ją z tropikalnych owoców katemfe, (nazywany również
miracle fruit), lub z ich ekstraktu przy udziale specjalnie modyfikowanych
bakterii. Może być stosowana bez ograniczeń i działań szkodliwych dla zdrowia.
Jest to najsłodsza naturalna substancja na świecie, około 3000 razy słodsza
od cukru. Wykazuje dużą stabilność. Stosowana w przemyśle spożywczym, w
gumach do żucia. Jej naturalne pochodzenie oraz stosowanie mikrodawek,
wynikających z jej silnej mocy słodzącej, z pewnością nie sprzyja powstawaniu
ubytków próchnicowych. Dotychczas brak jest doniesień naukowych potwierdzających
jej działanie przeciwpróchnicowe.
Sorbitol (E 420),
jest podobnie jak ksylitol i erytrytol poliolem, alkoholem. Jest bardzo
często stosowanym słodzikiem w żywności, gumach do żucia, pastach, syropach,
cukierkach, czekoladach, itp. Używany jest do produkcji słodyczy dla cukrzyków.
Badania wykazały że tylko w bardzo małym stopniu sprzyja próchnicy, fermentując
przy udziale bakterii streptococcus mutans. Powoduje wzrost tych bakterii
w jamie ustnej. W naturze występuje w jagodach, śliwkach, jabłkach, czereśniach,
winogronach i algach. Na skalę przemysłową otrzymywany jest z glukozy.
Nie ma ograniczeń dla stosowania sorbitolu jednak zabronione jest podawanie
go niemowlętom poniżej 1 roku życia, gdyż może wywołać biegunkę. Niektóre
osoby źle go tolerują. Może powodować wzdęcia lub biegunki.
|
.